TIA (this is Africa)

Net terug van safari maar eerst nog even een update over de eerste twee dagen in Oeganda. Aangezien de stroom vanaf donderdagmiddag uitviel heb ik toen helaas niks kunnen plaatsen!

27/03/2014

Daar zijn we dan! Na een goede vlucht met tussenlanding in Bujumbura (Rwanda), zijn Nina en ik rond 23:00 lokale tijd aangekomen in Kampala. Nog niet uit het vliegtuig kwam de hitte al op ons af, even omschakelen dus en vestjes, jasjes en bodywarmers uit. Daar werden we meteen opgehaald en na een 40 minuten hels ritje over de wegen van Oeganda kwamen we aan op de plaats van bestemming. Dit was trouwens ook weer even omschakelen want ze rijden hier aan de linkerkant van de weg, lichten zijn nauwelijks aanwezig, daarnaast wordt er op eigen snelheid gereden met inhaalmanoeuvres waar je je hart even bij vasthoudt en ook de befaamde Boda-Boda's (gevaarlijke motortaxi's) doen liever zelf wat ze willen! Overstekende voetgangers zijn ook obstakels om te vermijden.. Bizar om tijdens deze rit te zien hoe mensen aan de rand van de weg leven in kleine krotjes.

Na een kort nachtje zijn we op donderdagochtend herenigd met de andere Maastrichtse studenten. Naast ons zijn er op dit moment ook Zweedse meiden (leuk weetje voor de mannen en voor de insiders: ik kan lekker meekletsen!). Andere nationaliteiten die aanwezig zijn: België, Canada, Engeland, Amerika en vast nog een aantal anderen. Nina en ik zijn door een student van Kampala University opgehaald waarna we door de stadsdrukte naar Mulago Hospital zijn gewandeld (ong. 1km). Tijdens deze wandeling ook weer even wennen aan het verkeer en met name de Boda-Boda's. Stoepen kennen ze hier niet, enkel onverharde stukken langs de weg met zo af en toe wat grote gaten.. Waar de mannen ook zo af en toe gebruik van maken om hun behoefte in te doen. Ook zebra's zijn hier behalve in de natuur niet terug te vinden. Gewoon de menigte volgen tijdens het oversteken!

Aangekomen bij het ziekenhuis kregen we een rondleiding bij de Gynaecologie afdelingen en de Chirurgie afdelingen. Het ziekenhuis bestaat uit drie delen, A, B, C en heeft 6 verdiepingen. Gynaecologie bevindt zich op de 5e verdieping met aparte gedeeltes voor bevallingen, abortussen, opnames, oncologische operaties en keizersnedes. Heel indrukwekkend om te zien hoe anders het is in vergelijking met Nederland. Zwangere vrouwen die hutje mutje met hun koffertje zitten te wachten naast de afdelingen om naar binnen te kunnen, zusters in de echte zusterpakjes van vroeger, oude geroeste bedden, overal mensen die ergens naar binnen willen of wachten, spullen die overal en nergens gestald zijn, oude, soort van Toyota busjes omgetoverd tot ambulance en wat natuurlijk ook opvalt is het onderhoud van het ziekenhuis. Even een cultuurschokje dus! Na de rondleiding zijn we terug gewandeld naar Edge House waar we even hebben gerust (iets wat hier volgens mij door zowat iedereen constant wordt aangeraden om te doen, vanwege de hitte, no problem for me!) in de middag zijn we wat inkopen gaan doen in de stad, avondeten gescoord voor 3-4 euro, vers! In de stad heb ik duidelijk gemerkt dat men in Oeganda niet zo van snel handelen houdt, alles kan op z'n ooie dooie gedaan worden, lekker relaxed blijven! Tot nu toe bevalt het allemaal goed. Ik heb al veel nieuwe indrukken opgedaan en er zullen er vast nog meer komen!

Vanaf morgenvroeg gaan we met de Maastrichtse studenten op een driedaagse safari naar Murchison Falls. Tijd dus om de backpack in te gaan pakken!

See you soon!