"You want to cut?"

Here we are again, nog even een update van vorige week! Op vrijdagavond 25/04 was het KingsNight, en dat werd ook hier goed gevierd! De Nederlandse ambassade gaf een groot feest voor alle Nederlanders. Daar aangekomen was het even heel raar om als blanke in de meerderheid te zijn en ons Hollandse taaltje te horen. De dresscode was oranje dus iedereen was volop in kleur. De ambassadeur was Limburgs, dus natuurlijk voelde ik me goed thuis daar! We hebben ons zeker twee weken verheugd op de bitterballen die we daar eventueel dachten te krijgen.. en ja hoor, ze waren er! Ook kregen we kaasblokjes, loempia's, oliebollen, kipsaté, cupcakes, speculaas en nog meer! ..Ik miste alleen de hagelslag nog, haha. We hebben ons buikje rond gegeten, hetgeen ook wel nodig was voor een goede bodem (lees gratis wijn en bier inclusief constante refill). De nodige Nederlandse muziek kwam langs en we hebben ons ontzettend vermaakt daar (drank doet veel met een mens). Rond 23:00 was het tijd om het feest voort te ze in Iguana, een plaatselijke club. Enkel 1 probleem, hoe kwamen we daar? Uiteindelijk zijn we toch maar zo gek geweest en zijn we per tweetal achterop een boda-boda (gevaarlijke motortaxi) gestapt. Het ritje verliep gelukkig prima! Anders dan wat we nog wel eens zien op de weg of op de eerste hulp. We hebben zeker al drie ongelukken met een boda-boda zien gebeuren en de mensen op de eerste hulp met gebroken benen, brandwonden of ander letsel zijn meestal afkomstig van een boda-boda. Aangekomen in Iguana hebben we het feestje nog tot in de late uurtjes voortgezet!

Op maandag 28/04 zijn we na een zwembad weekendje gaan uiteten voor het afscheid van Wiesje, Tyas, Richard en Robbert. Toch wel raar toen ze ineens weg waren! Dit betekent ook dat ik nog maar drie weekjes hier zit! Het gaat allemaal hartstikke snel.

De rest van de week heb ik in het ziekenhuis op de High Risk Ward doorgebracht en op de Admission Room waar de vrouwen worden onderzocht en er wordt gekeken of het tijd is om te bevallen ja of nee. Ik ben altijd blij als ik Dr. Paul zie binnenlopen. Een kleine, bolle en gezellige man die altijd bereid is om je rustig dingen uit te leggen en te leren. Vandaag begon hij over al die Dutchies die "van" (of van de ...) heten. En dan vooral de voetballers, daar kwam de waslijst! Van Persie, van Gaal, van Nistelrooij, van der Vaart, van der Sar, van Bommel, van Marwijk, van Vennegoor of Hesselink etc. Toen kwam er een hele preek over het slechte spel van de Dutchies en Manchester United waarbij ik toch echt afhaakte, want daar weet ik natuurlijk weer niks van! En dit alles waar de patiënt bij lag op haar bedje te creperen van haar weeën.

Ook ben ik op de operatiekamer geweest bij keizersnedes. Als een bevalling hier in Oeganda te lang duurt dan wordt er al gesproken van "latent labour" en gaat de persoon in kwestie gewoon door voor een keizersnede. Persoonlijk vind ik die keuze hier niet altijd goed afgewogen. In Nederland is het heel normaal dat niet iedere baby binnen 24 uur zijn/haar hoofdje laat zien. De operatie-assistentes vroegen me of ik al vaker geassisteerd had bij een keizersnede. Ik vertelde dat ik wel al ervaring had bij de chirurgische ingrepen maar dat ik nog nooit geassisteerd had bij een keizersnede. Helemaal prima! Gewoon meedoen en het zou allemaal goed komen. Ik werd ingepakt (over mijn normale kleding) in een zware schort, een lapje voor mijn mond, mijn eigen spatbril en een hoofdkapje. Ik mocht gaan "scrubben" en kreeg nog een chirurgische schort voor. Vervolgens moest ik een dubbel paar steriele handschoenen aan. Oke, dacht ik, dit wordt lekker zweten! Ook heel fijn dat de zon in de middag op z'n felst staat in de richting van de OK, en er nergens airco te bekennen is. De gynaecologische chirurg kwam naar me toe en vroeg of ik wilde snijden. Ik zei dat ik dat maar even beter niet kon doen, aangezien ik dat bij deze operatie nog nooit gedaan had. Hij lachte wat en zei dat ik nog wel aan de beurt kwam hier. De steriele tafel werd voor me neergezet en de arts begon te snijden. Ik gaf de materialen aan en gaf tractie met mijn handen waar het nodig was. Een keizersnede is gauw gedaan en het kind kwam er ook snel en gezond uit. Er komt wel behoorlijk wat bloed aan te pas. Het hechten van de baarmoeder, spierlagen en huid daarna is wat tijd in beslag neemt. De arts had net als mij het zweet op zijn voorhoofd staan. Bij mij liep het ook langs mijn rug, het werd steeds benauwder en warmer. Ik was dan ook blij toen we eindelijk klaar waren en alle kleding weer uit mocht. Wat had ik zin om daar in de wasbak te gaan liggen! Na 1 zo'n keizersnede was ik doodop!

In het weekend van 3-4/05 zijn we gaan raften op de Nijl. De foto's zullen nog op facebook komen en het verslag zal nog volgen. Raften hier is nog best extreem! Maar het was ongelooflijk mooi en leuk!

See you soon!